„W ciągu ostatnich tygodni Maja Marciniak spod Żyrardowa czuje przed obudzeniem się drżenie. Zastanawia się, co mogło się wydarzyć w nocy, więc szybko sprawdza internet. Pierwszy raz niepokój poczuła, gdy usłyszała nazwiska nowych ministrów.

Przez ekrany przewija się na okoliczność awantury o Trybunał Konstytucyjny korowód profesorów, sędziów i byłych sędziów - zresztą dość krótki, choć bardzo intensywnie się wijący, bo każdy z jego uczestników występuje w kilku programach dziennie.

Dzisiaj nastroje są lepsze niż kiedykolwiek. Weszliśmy na drogę którą od dawna wieszczyłem, że po PiS-ie będą rządzić narodowcy. I wszystko wskazuje na to, że ten scenariusz się realizuje. Ruch Narodowy wyszedł z wieku dziecięcego i jest siłą parlamentarną.

Na każdej wojnie można się zachować przyzwoicie albo nieprzyzwoicie. Można szanować konwencje genewskie czy haskie, albo ich nie szanować i się zachowywać po bandycku - mówi Rafał Ziemkiewicz.

Rafał Ziemkiewicz w rozmowie z Przemysławem Harczukiem ocenia sytuację Platformy Obywatelskiej.

Kiedy jak kiedy, ale w ten weekend pomysłów i tematów na felieton naprawdę nie brak. I bodaj ostatnia rzecz, jakiej potrzebuję, to otwieranie w pamięci małego kuferka opatrzonego etykietą „shit happened” i wywlekanie zeń historii pewnego nieostrożnego „ćwierknięcia” sprzed ponad roku i nagonki, do zmajstrowania której posłużyło ono chłopcom i dziewczynkom od Lisa i Michnika.

PiS nazbyt zdaje się wierzyć w etatyzm. Ta wiara nie wróży najlepiej rządowi Beaty Szydło, który – tu nie mam żadnych wątpliwości – naprawdę chciałby zmienić Polskę.

Platforma traci coś więcej niż pięć miejsc w Trybunale Konstytucyjnym – traci powagę. Ile jeszcze razy może spłonąć wciąż ten sam wirtualny Reichstag? Hiperinflacja. Pojęć, słów, oskarżeń - wszystkiego.

Zastanawiałem się nad tytułem felietonu o Trybunale Konstytucyjnym, ale znalazłem w prasie tak trafny, że lepszego nie wymyślę. „To zamach na Trybunał – alarmują zamachowcy!” – podsumowała sprawę Ewa Usowicz z „Rzeczpospolitej”.

PO robiła, co chciała, bo życzliwe do granic lizusostwa media i tak zawsze to tachlowały, usprawiedliwiały najbardziej nawet karkołomnymi logicznymi zawijasami, odwracały kota ogonem. Z PiS jest odwrotnie, te same media zawsze przypisują mu złe intencje, straszą i rwą szaty – ale efekt daje to analogiczny.