Wyświetlenie artykułów z etykietą: pawel kukiz

Jeśli pójść za radą magików od samodoskonalenia umysłu i zwizualizować sobie własny mózg jako pracownię, to u każdego faceta gdzieś w jej kącie znajduje się taki wór, do którego przez całe życie dorzuca on kolejne umarłe marzenia, niezrealizowane plany, niespełnione nadzieje i tak dalej.

Polityczne spory pomiędzy posłami wybranymi z listy Kukiz’15 zagroziły istnieniu stowarzyszenia Endecja, w które włożyłem wiele serca, a setki działaczy z całej Polski – wiele nadziei i pracy. Proszę ich wszystkich, aby temu zagrożeniu się przeciwstawili i przemogli je.

Decyzje, jakie podjął ostatnio Paweł Kukiz oznaczają ruinę pewnych nadziei, które z nim wiązałem.

Rozumiem, że wypisują głupoty prości internauci, rozemocjonowani, nie do końca zorientowani, często nie odróżniający manipulacji i podjudzania z fejkowych kont od spontanu. Kiedy głupoty mówi marszałek Sejmu – to już trzeba reagować.

Zasada „władza jest silna słabością opozycji”, którą przez osiem lat uzasadniano niesłabnącą popularność PO, działa obecnie w odwrotną stronę.

Jeśli zabrakłoby PO, jej zwolennicy i tak nie poprą PiS, i odwrotnie, gdyby zniknął PiS, jego elektorat nie przerzuci głosów na PO...

Współzakładam Stowarzyszenie Endecja z kolegami, których część jest posłami na Sejm Rzeczpospolitej, ale nie będzie ono pełnić roli partii politycznej. Ci politycy są w konkretnym ugrupowaniu Kukiz15 i tam się realizują politycznie. Natomiast to Stowarzyszenie będzie proponować pewne idee, rozwiązania, projekty ustaw, pomysły, które mam nadzieję klub Kukiz15 będzie podchwytywał i z czasem wypełni się endecką treścią. To jednak zależy od Pawła Kukiza i jego kolegów polityków, a nie ode mnie - mówi Rafał Ziemkiewicz w wywiadzie "W cztery oczy" dla portalu wRealu24.pl.

Z ciekawością spoglądam na to, co dzieje się między środowiskami – nazwijmy je – narodowców i wolnościowców. Porozumienie między tymi obozami postuluję od bardzo dawna i, co więcej, uważam je za naturalne. Wizje świata prezentowane przez te grupy są bowiem bardzo bliskie sobie.

Ja naprawdę chciałbym szanować autorytety. Chciałbym, na przykład, szanować profesora Andrzeja Zolla. Naprawdę doceniam jego dorobek, doceniam liczne wypowiedzi, w których potrafił pójść pod prąd owczemu pędowi swego środowiska, krytykując na przykład szaleństwa politycznej poprawności i „genderowej” rewolucji. Problem w tym, że profesor Zoll szanować się nie daje.